… Είναι αλήθεια ότι αυτή η γενιά είναι μπερδεμένη.

Το μόνο πρόβλημα με μένα είναι ότι δεν είμαι μπερδεμένος και γνωρίζω πολύ καλά ποιο είναι το καθήκον του ανθρώπου: να λατρεύει το Θεό και τον Υιό Του και να προετοιμάζεται για τη ζωή στον επερχόμενο κόσμο, όχι να ζει άνετα κι ευτυχισμένα σ’ αυτόν τον κόσμο εκμεταλλευόμενος τον συνάνθρωπό του και ξεχνώντας το Θεό και τη Βασιλεία Του.

Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρετε τι θα του συνέβαινε; Θα Τον έκλειναν σε ψυχιατρείο και θα Τον υπέβαλαν σε ψυχοθεραπεία και το ίδιο θα έκαναν στους Αγίους Του.

Ο κόσμος θα τον σταύρωνε σήμερα ακριβώς όπως έπραξε πριν από δυο χιλιάδες χρόνια, διότι ο κόσμος δεν έχει μάθει τίποτα πέρα από το να κατεργάζεται ακόμη δολιότερες μορφές υποκρισίας.

Ζούμε σε μια κοινωνία πιο ειδωλολατρική και πιο εχθρική προς το Χριστό, από εκείνη στην οποία ο ίδιος γεννήθηκε.

Πρόσφατα ένας καθολικός ιερέας, στο Πανεπιστήμιο της California στο Los Angeles, τόλμησε να πει ότι το Πανεπιστήμιο είχε παγανιστική ατμόσφαιρα και οι ιθύνοντες του Πανεπιστημίου τον χαρακτήρισαν “φανατικό” και “παράφρονα”.

Έλεγε την αλήθεια, αλλά οι άνθρωποι μισούν την αλήθεια και γι αυτό ευχαρίστως θα ξανασταύρωναν το Χριστό αν ερχόταν ανάμεσά τους.

Η αγάπη για την αλήθεια και για το Θεό είναι απείρως πιο σημαντική απ’ την αγάπη για την ασφάλεια, τα χρήματα και τη φήμη […].

(Το παρόν κείμενο είναι απόσπασμα επιστολής του π. Σεραφείμ Rose προς τους γονείς του, τον Ιούνιο του 1964)

Πηγή: (Από το βιβλίο “π. Σεραφείμ Ρόουζ: Η ζωή και τα έργα του”), Καινή Κτίσις, Ἅγιος Δημήτριος Κουβαρὰ